Her yetişkin insanın içinde dışarı çıkmayı bekleyen bir çocuk vardır. "İçimizdeki çocuk da neyin nesi ?" diyebilirsiniz . Neden içimizde bir yerde sıkışıp kalmış ve nasıl özgür kalabilir diye sorular sorduğunuzu tahmin ediyorum. Aslında " içimizdeki çocuk" kavramı çok da yeni bir kavram sayılmaz. Mitlerde ve dini kaynaklarda rastlanan bu kavram 1960'lardan bu yana psikologlar tarafından ele alınan popüler bir konu olmuştur. İçerdeki çocuk, kişinin zaman zaman çocuk gibi davranmasına neden olan, çocuk gibi hissetmesini sağlayan kişinin iç dünyasının bir parçasıdır. Psikolog Eric Berne' e göre insanın iç dünyası 'ebeveyn', 'yetişkin' ve 'yalnız çocuk'un meydana getirdiği bir yerdir. Buna göre ebeveyn yanımız kural ve yükümlülükleri belirler, çocuk tarafımız hissedip tepki vermek ile meşgul iken ebeveyn yanımız ise kararlar alarak sorunları çözer.
Peki içimizdeki çocuk nasıl iyileştirebiliriz ? Öncelikle varlığını kabul edip tecrübe etmek gerekiyor. İçimizdeki çocuk aslında bilinmeye değil sevilmeye, korunmaya, rehberliğe ihtiyacı vardır. Bireysel olarak, tecrit edilmiş yara almış bu çocuğun varlığına rağmen kendi yetişkin dünyamızı nasıl inşa edebiliriz ? Aslında bu da bir süreçle kendini gösterir. Hayatımızda çatırdamalar olmaya başlar. Kimisinde boşanma, ayrılık veya finansal sorunlar, baş gösterir kimisinde ise ciddi sağlık problemleri şeklinde ortaya çıkar. Bu nedenle bazı kişiler yaşamlarını gidişatını incelemek ve değerlendirmek için ruh hallerine bakarlar, kişisel gelişim kitapları okur, gruplara katılır veya profesyonel destek alırlar. Tüm bunlar içerdeki çocuğun kendisini güvende hissettiği yerlerdir aslında. Şayet profesyonel destek alma imkanınız yoksa Recovery of Your Inner Child isimli kitabı okumanızı öneriyorum.
No comments:
Post a Comment